آزارها و لذت‌هاي شرم‌آور – سرخط نيوز

اگرچه او اذعان كرد كه چنين شادي در انسان يك احساس طبيعي است ، اما معتقد است كه خوشبختي امروز از رنج ديگران مهمتر است و نياز به تحقيقات بنيادي تري دارد. اسميت توصيف مي كند كه چگونه نازي هاي روز هيتلر از رنج و تحقير يهوديان خوشحال شدند.

دنياي انگليسي زبان از همان كلمه آلماني براي خوشبختي استفاده مي كند. اين كلمه به حالتي اشاره دارد كه در آن افراد از شكست ، درماندگي ، افسردگي ، شكست ، درد و رنج لذت مي برند. لين در سال 1886 ، اثر معروف ادواردو زاماكوي ، هنرمند اسپانيايي ، “بازگشت به صومعه” ، بي امان و خشمگينانه در تلاش بود تا يك روحاني را مجبور به حركت كند ، اما الاغ اقدامي نكرد. در اين تصوير ، چشمان ساير كشيشان پر از لبخند و چهره هاي شاد است. اين تصوير مثالي خوشحال كننده تلقي مي شود. ما مي بينيم كه مردم اشك هاي شادي را كه اشك شكست در شادونفريد را مي بينند مي ريزند.

گاهي اوقات يك احساس خوب وجود دارد كه مي تواند روحيه ما را بهبود بخشد و قلب ما را آرام كند و ذهن ما را راحت كند. در طول جنگ جهاني دوم ، بسياري از مردم از هر گروه قومي ، مذهبي و نژادي اشك شادي را بر گلوله اي كه به مغز هيتلر اصابت كرده ريختند. در فيلم ها ، ما اغلب شاهد وحشت داستان پس از مجازات يا مرگ مخاطب هستيم. روانشناساني مانند اسميت همچنين لذت هاي ناگوار را به عنوان منبع اعتماد به نفس و خوش بيني در جهان ، به ويژه “تازه واردان” ما در روزهاي بد يا ظهور و سقوط صاحبان قدرت ، ثروت و شهرت تفسير مي كنند.

بدون شك ، خوشبختي در اين مقاله كوتاه جنبه هاي مختلفي دارد كه توصيف آنها غيرممكن است. خوشبختي ناشي از درد ، درد ، آسيب ديدگي يا نارسايي ديگران كار ساده اي نيست و با توجه به نمونه مي توان آن را متفاوت تفسير كرد. با اين حال ، من مي خواهم تصديق كنم كه من حتي خوشحال ترم ، به خصوص كه آنها به عنوان شبكه هاي اجتماعي مجازي رشد و گسترش يافته اند. متأسفانه ، غير معمول نيست كه رسانه ها ، به ويژه تلويزيون ، كليپ هايي را نشان مي دهند كه شامل “ماجراهاي كامل” نيست ، اما در زندگي روزمره و تا حد زيادي. يا اينكه براي خنداندن مخاطب در و ديوار مي زنند. در اين صحنه ها قربانيان غالباً با آوازهاي طنزآميز همراه مي شوند ، مخصوصاً وقتي بچه ها سعي مي كنند مخاطب را خوشحال كنند!

اما امروزه ، برخي از كاربران شبكه هاي اجتماعي گامي برداشته اند كه من آن را “آزار و اذيت شرم آور” مي خوانم. آنها كه از پخش كليپ هاي سنتي ناراضي بودند ، شروع به توليد محتوا براي جذب دنبال كنندگان (لايك ها) و لايك هاي بيشتر كردند. اين به معناي كليپ هايي است كه به نام شوخي هاي شهري ، شوخي هاي واندا يا تحت عنوان دوربين مخفي ساخته شده و در برخي موارد به عنوان “چالش” ساخته شده است. به مثال هاي زير توجه كنيد: يك نوجوان وقتي پدرش را از ترس و درماندگي مي بيند چراغي را به پاي پدرش روشن مي كند و مي خندد او كنار ضبط صوت مي خوابد. يك خواب ديگر با ديدن وحشت روشن مي شود و مي خندد ، كسي چراغ آسانسور را خاموش مي كند و سپس ماسك ترسناكي را روي صورتش مي گذارد و از تهديد او لذت مي برد.

نبايد فراموش كنيم كه طرف ديگر اين تصاوير مخاطب است. اين “آزار و شكنجه شرم آور” در طرف ديگر “شادي هاي شرم آور” است. حضار از مهاجم شوكه شدند. بدون شك ، لذت صدمه زدن به ديگران اگر مراقب نباشيم ، مي تواند سنتي و طبيعي باشد.

1-schadenfreude

* عضو گروه جامعه شناسي دانشگاه گيوم